Donut Hüsranımız

Okulu kırmanın verdiği mutlulukla ailemle birlikte Ikea/Bursa'ya gittik dün.
Ikea'nın o sakin, Amerikan filmlerinden çıkmış gibi duran ev düzenlerini bilirsiniz. Defalarca gitmeme rağmen hâlâ beni kendisine çeken o büyülü havasını çok seviyorum.

Her neyse, çok büyük bir yer olduğu için gezince haliyle yoruluyorsunuz ve en sonunda üst kattaki yemek mekanında buluyorsunuz kendinizi. Yemekleri mükemmel olmasada fiyatlarına göre iyiler. Ben daha önce orada hiç tatlı yememiştim, bu sefer deneyeyim dedim ve neler var diye bakınmaya başladım. Çok aramama gerek kalmadı çünkü hemen önümde donutların satıldığı bi mekan vardı, daha önce hiç yemediğim ve çok merak ettiğim için 6 al 5 öde kampanyasından yararlanarak 6 tane donut alıp masamıza doğru ilerledim. 

Ne kadar lezzetli gözüküyor değil mi?!

Kutuyu açtım, hepimiz elimize birer tane alıp yemeye başladık... başlamaz olaydık. Hayatımda böyle kötü bi' tatlı yemedim ben. (Ki bana midesiz derler) Acaba sadece ben mi sevmedim diye masadakilere baktım ama herkeste aynı memnuniyetsiz ifade. Hamur; poğaça hamuru gibi, üstündeki sos (sos da değil başka bir şey, kelimeler yetmiyor anlatmaya) çok yoğun ve şekerli... Bari ortasında boşluk bıraksaydınız da biraz daha donuta benzeseydi. Verdiğimiz 12,50 lliraya yazık oldu yani. Ziyan olmasın deyip yemeye bile devam edemedim, o derece. Tadarak öğrendiğimiz iyi oldu, bir daha alıp yemeyiz.

Ama merak ettiğim bi' şey var, acaba her yerde böyle midir bu donutlar? Yurt dışında, İstanbul'da yada başka büyük bir yerde? Eğer öyleyse İkea Mutfağı'na kızmalık bir durum yok, sorun bizim damak zevkimizdedir.